Ik verhuis naar Griekenland!

Mijn vader is Grieks, mijn moeder Nederlands. Dat maakt mij half Grieks. Ik ben opgegroeid bij mijn moeder en omdat mijn vader ook niet in beeld was, heb ik heel lang mijn Griekse roots verdrongen. Ik moest er niets van weten. Tot ik in 2008 voor het eerst voet aan land zette op het eiland Samos. 

Ik voelde me meteen thuis en dat gevoel is nooit meer weggegaan. Het werd alleen maar sterker. Al vrij snel had ik voor mezelf de conclusie getrokken dat ik ooit voor een langere periode op het eiland wilde verblijven. 

Dat gebeurde maar niet. Ik had telkens het voornemen maar niet de mogelijkheid. Waar eerst voornamelijk mijn studie en financiën de reden waren, werd het later een lastig verhaal vanwege mijn gezondheid. De acht wekelijkse infusen maakten het nou eenmaal niet mogelijk om langer in het buitenland te verblijven. 

Maar zoals jullie weten ben ik nu een vrij mens. Vrij van de infusen en slechts gebonden aan één tabletje per dag dat ik overal ter wereld kan innemen. Een vrijheid die ik niet voor lief neem, omdat ik niet weet hoe lang ik er van kan genieten. 

Het is alsof alle puzzelstukjes dit jaar in elkaar vallen. Naast dat mijn gezondheid eindelijk meewerkt, waren er op Samos ook openingen om mijn droom waar te maken. En dat is dus ook precies wat ik ga doen. 

Deze zomer verhuis ik voor vier maanden naar Kokkari. Ik kan het eigenlijk nog niet helemaal geloven, maar het is echt waar. Het gaat eindelijk gebeuren! Ik heb er waanzinnig veel zin in, maar vind het ook enorm spannend. 

Wat ga ik doen?

Ik ga in de horeca werken! Twee vrienden van mij gaan samen een zaakje beginnen. Ze hebben mij gevraagd om bij hen te komen werken in de bediening en om de social media op te zetten en te beheren. Daarnaast ga ik ook lekker bouwen aan mijn eigen projectje Sunrays of Samos. 

In mijn vrije uurtjes zal ik hoogstwaarschijnlijk op het strand liggen, in de zee zwemmen of het eiland nog verder ontdekken. Ik ga me in ieder geval niet vervelen.

En je werk dan?

Ik stap dus even uit de wereld van het harde nieuws. Dat vind ik na corona en de huidige situatie in Oekraïne ook niet heel erg. Ik heb op mijn werk onbetaald verlof aangevraagd en mag dus na mijn avontuur weer terugkomen. Daar ben ik ze echt enorm dankbaar voor. 

Het is zo onwerkelijk dat het echt gaat gebeuren. Ik denk dat ik het pas geloof als ik ben geland. Ik heb zoiets als dit nog nooit eerder gedaan en vind het daarom ook enorm spannend. Het allerspannendste vind ik dat ik mijn katten zo lang moet missen. Laugh all you want, maar dat zijn mijn kinderen. Gelukkig zijn er daar ook heel veel katten 🤪 Natuurlijk ga ik mijn lieve vriend – die mij helemaal steunt in dit avontuur – ook heel veel missen. Maar hij komt gelukkig langs!

Het duurt nog even, ik vertrek waarschijnlijk ergens in juni. Eerst gaan we over drie weken nog een maandje naar Amerika om daar een waanzinnige rondreis te maken. Dit jaar is nu al ongelooflijk. 

Heb je vragen over mijn Griekenland avontuur? Laat het me dan weten!