Iedereen heeft wel eens buikpijn. Je hebt iets verkeerds gegeten of je bent grieperig. Niets ernstigs, gaat wel weer over. Ik dacht precies hetzelfde, maar mijn buikpijn hield aan.
Mijn buik was regelmatig onrustig en gevoelig. Omdat het niet vanzelf overging, besloot ik toch maar even langs de huisarts te gaan. Ik deed mijn verhaal en vroeg haar of het misschien een glutenallergie zou kunnen zijn. Iedereen bleek dat ineens te hebben (het was hip volgens mij), dus ja ach waarom ik ook niet? Ik kreeg als advies mee dat ik moest gaan experimenteren met voeding. Waar zou mijn buik goed op reageren en waar niet? Sowieso moest ik uitkijken met ui, kruiden en brood. Uiteraard precies de dingen waar ik de oorzaak zelf ook al had gezocht. Maar goed, het is tenslotte je huisarts dus enfin. Ik kreeg vezelpoeder mee, want dat zou helpen om voedingsstoffen beter in mijn darmen te laten opnemen. Ik lette op mijn voeding en nam braaf iedere dag een zakje vezelpoeder. Of ja, in het begin dan. Ik merkte dat het vrij weinig uitmaakte of ik die zakjes wel of niet nam, so why bother? Voor de zekerheid nam ik ze wel mee op vakantie, want ge wit ooit nooit nie.
Ik kwam terug van een heerlijke zomervakantie op Samos. Twaalf dagen lang zon, zee, strand, Griekenland. Zo nu en dan had ik die vezeltjes wel ingenomen. Mijn buik was nog steeds vaak onrustig en gevoelig. Op vakantie moet je genieten dus ik at ook gewoon alles wat los en vast zat. Ui, knoflook, brood, kruiden. Alles. Mijn toch al onrustige buik werd niet onrustiger, dus dikke prima. Maar beter werd het ook niet en dus besloot ik eenmaal terug in Nederland om toch maar weer langs de huisarts te gaan. Opnieuw deed ik mijn verhaal. Buikpijn, blablabla, onrustig. Mijn vezelpoedertjes werden verhoogd. Ik mocht er twee per dag. Smullen!
Het was inmiddels 2014 en het kabbelde maar door en door en mijn buikpijn ging niet over. Het bleef nog steeds regelmatig borrelen en daar was ik wel een keer klaar mee. Toen ik wederom naar de huisarts ging kreeg ik te horen dat ik – zoals heel veel Nederlanders – een prikkelbare darm had. Een darm die dus heel snel reageert op bepaalde voeding. Daar ging ik dan maar mee aan de slag. Ik heb een tijdje geprobeerd glutenvrij te eten maar dat werkte ook niet. Niets werkte en de klachten bleven. Inmiddels had ik ook geen zin meer om wéér terug te gaan naar de huisarts. Ik was het zoeken naar een oorzaak behoorlijk zat en begon tegelijkertijd te wennen aan mijn gevoelige, borrelde buik.
Ik ben in 2014 uiteindelijk nog twee keer terug geweest om mijn klachten te bespreken, maar zonder resultaat of oplossing. Het was echt niet zo gek dat ik af en toe buikpijn had. Hoorde ook een beetje bij de leeftijd en ja, die darm was gewoon prikkelbaar. Nog steeds had ik geen dagelijkse klachten dus de noodzaak om nóg een keer de huisarts op te zoeken was niet heel groot, omdat ik er steeds meer aan gewend raakte. Totdat de klachten in 2015 ineens veranderden.