Op Instagram postte ik eind vorige week of er dingen zijn die jullie graag willen weten over mij of over Crohn. In deze blog ga ik die vragen beantwoorden.
Hoe is jouw leven veranderd met Crohn?
Nadat ik de diagnose kreeg in 2015, ben ik eigenlijk niet anders gaan leven. Ik kreeg mijn medicijnen, maar heb mijn leven niet echt aangepast naar de ziekte. Ik deed alles wat ik wilde en ging mogelijk nog meer doen dan voordat ik wist dat ik de ziekte had. Heel stom en helemaal niet slim. Ik negeerde het feit dat ik Crohn had volkomen en daar heb ik voor moeten boeten. Het heeft heel lang geduurd voordat ik besefte dat ik daarvoor aan het boeten was. Anderhalf jaar zelfs. Ongeveer een half jaar geleden merkte ik pas hoe slopend Crohn kan zijn. Ik had ineens vaker last van mijn buik, was inmiddels echt uitgeput en daardoor heel erg vaak chagrijnig. Ik had huilbuien en kon van niets meer optimaal genieten. Stress maakte dit alleen maar erger. Ik ben nu hard aan het werk om dit allemaal weer een beetje recht te breien. Zo ga ik bijvoorbeeld naar de medische psycholoog. Daarnaast probeer ik veel beter naar mezelf te luisteren dan voorheen. En dat is echt wel lastig soms. Ik probeer stress zoveel mogelijk uit de weg te gaan en te relativeren of die stress nou echt wel nodig is. Dit lukt me overigens niet altijd, haha. Kortom: door Crohn probeer ik veel meer te luisteren naar wat mijn lijf of hoofd echt nodig heeft. Bewust om gaan met wat je energie geeft, maar ook wat energie vreet.
Waar houd je rekening mee als je uit gaat eten?
Het voornaamste waar ik rekening mee hou is of er voldoende vegetarische gerechten op de kaart staan. Sinds begin dit jaar ben ik vegetariër en dat bevalt me heel goed, alleen met uit eten gaan is dit soms nog wel een uitdaging. Vaak hebben restaurants maar twee of drie gerechten en dat is dan al snel een pasta of een risotto. Daarnaast kan ik niet tegen pindasaus en zalm, dus dat hoef ik sowieso niet te bestellen. Verder probeer ik zoveel mogelijk dingen uit, om te kijken waar ik wel of niet goed op reageer. Tot nu toe gaat dat eigenlijk erg goed en heb ik daar veel geluk mee.
Ben jij vrienden kwijtgeraakt sinds je ziek bent vanwege onbegrip?
Wat een goeie vraag en gelukkig niet! In het begin sprak ik wel eens met vrienden af terwijl ik eigenlijk wist dat ik beter thuis kon blijven. Ik denk dat dit er wel mee te maken had dat ik misschien bang was om ze kwijt te raken, maar gelukkig is dit niet gebeurd. Nu, als het echt niet gaat, leg ik dat gewoon uit en ik heb daar nog nooit een vervelende opmerking over gehad. Ik heb echt hele lieve mensen om mij heen die me juist heel erg steunen en veel begrip tonen. We kunnen er zelfs grappen over maken en er dan ook heel hard om lachen.
Is er iets wat je eigenlijk beter niet kunt eten of drinken maar stiekem niet kunt missen?
Tot nu toe weet ik dat ik van twee dingen echt gierende buikpijn krijg, dus die sluit ik sowieso uit. Bovendien zijn het nou niet echt twee dingen die niet te missen zijn: pindasaus en zalm. Ook al vind ik zalm echt super lekker, ik kan prima zonder. Ik kan niet zonder sushi in mijn leven, maar gelukkig zijn er nog 2832652 andere dingen die je dan kunt bestellen. Vroegâh dronk ik altijd graag bier tijdens een avondje stappen, maar dat kan ik beter laten staan. Zo nu en dan een biertje kan nog wel, maar echt fijn voor mijn buik is het niet. Rosébier of Radler is geen probleem. Toch drink ik ook nog wel eens gewoon bier tegen beter weten in, omdat het gewoon te lekker is. Verder is er eigenlijk vrij weinig wat ik niet zou kunnen missen!
